<p style=”text-align: justify;”>Codziennie, w dzień roboczy czy święto, wyjeżdżają na patrole by chronić życie i mienie obywateli. Niedofinansowani, niedoposażeni czasem i niedoszkoleni pełnią służbę społeczeństwu z narażeniem życia. Policjanci – bo o nich mowa – rzadko słyszą podziękowania za swoją pracę. Wystarczy jednak pojedynczy incydent by formacja ta stała się wrogiem publicznym numer jeden. Tak też było w przypadku Igora Stachowiaka, gdzie media a wraz z nimi społeczeństwo osądziło już i skazało winnych. Nikt nie odważył się zwrócić uwagę, że w rzeczonej sprawie jest więcej pytań niż odpowiedzi. Nie badano okoliczności, tła sprawy. Na podstawie pojedynczych, wyrwanych z kontekstu, nagrań oraz zeznań świadków, którzy przedstawili fragmentaryczne wypowiedzi funkcjonariuszy narysowano obraz Policjanta – sadysty. Choć nie bronię ich zachowania, to jednak w poniższym artykule udzielam przywileju wątpliwości, gdyż do chwili skazania prawomocnym wyrokiem są osobami niewinnymi.

Zapraszam do lektury artykułu na łamach portalu Echa Społeczne.

Anioły stróże w niebieskim mundurze.